Οι τρεις συμφωνίες που άλλαξαν τον κόσμο
Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΙΧΑΛΗ
Θέλοντας να αποφύγουν το πάθημα της δεκαετίας του '30 και τον πόλεμο των ανταγωνιστικών υποτιμήσεων, που επιδείνωσε την οικονομική κρίση και ενίσχυσε τον εθνικισμό με τα γνωστά αποτελέσματα, οι νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποφάσισαν ένα νέο σύστημα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών που δεν θα στηριζόταν στο χρυσό αλλά στο δολάριο.
ΜΠΡΕΤΟΝ ΓΟΥΝΤΣ
Στο Μπρέτον Γουντς των ΗΠΑ καθορίστηκε το 1944 το νέο μεταπολεμικό σύστημα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, που όριζε ως βάση το δολάριο και τη σταθερή του σχέση με το χρυσό, η τιμή του οποίου οριζόταν στα 35 δολάρια η ουγκιά. Για την εξασφάλιση της αναγκαίας ρευστότητας σε περιόδους κρίσεων δημιουργήθηκε το ΔΝΤ, πρωταρχικός ρόλος του οποίου ήταν η παροχή ρευστότητας στις χώρες που δεν είχαν αρκετά δολάρια για να ανταποκριθούν στην σταθερή σχέση δολαρίου/χρυσού.
Το σύστημα λειτούργησε με σχετική σταθερότητα, χάρη στην παντοδυναμία των ΗΠΑ. Οι ίδιες, όμως, το κατήργησαν μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ.
ΠΛΑΖΑ
Η «Συμφωνία Πλάζα» το 1985 ήταν μια συμφωνία μεταξύ των τότε οικονομικών υπερδυνάμεων, Γαλλίας, Δυτ. Γερμανίας, Ιαπωνίας, ΗΠΑ και Μεγ. Βρετανίας για υποτίμηση του δολαρίου έναντι του γεν και του μάρκου. Η συμφωνία υπεγράφη στις 22 Σεπτεμβρίου στο ξενοδοχείο Πλάζα της Νέας Υόρκης, απ' όπου πήρε και το όνομά της. Η συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου έναντι του γεν, που ήταν και το κύριο πρόβλημα, υποχώρησε κατά 51% από το 1985 έως το 1987, χάρη στη δαπάνη 10 δισ. δολαρίων από τις κεντρικές τράπεζες.
Ο στόχος της υποτίμησης του δολαρίου ήταν διπλός: Η μείωση αφενός του αμερικανικού ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο είχε φθάσει στο 3,5% του ΑΕΠ, και η βοήθεια στην αμερικανική οικονομία να βγει από την ύφεση των αρχών του '80. Η συμφωνία αυτή κατάφερε μεν να μειώσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες ωστόσο δεν κατάφερε το ίδιο με την Ιαπωνία.
ΛΟΥΒΡΟ
Η «Συμφωνία του Λούβρου» στις 22 Φεβρουαρίου του 1987 ήταν μία νέα συμφωνία μεταξύ της ομάδας των Εξι (Γαλλία, Δυτ. Γερμανία, Ιαπωνία, Καναδάς, ΗΠΑ και Μεγ. Βρετανία) για την ανακοπή της υποτίμησης του δολαρίου και τη σταθεροποίηση της διεθνούς χρηματαγοράς μετά τη μεγάλη αστάθεια που προκάλεσε η διεθνής συμφωνία της Πλάζα. Η Ιταλία δεν υπέγραψε τελικά τη συμφωνία.
http://www.enet.gr/
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου