7 ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ

Αrt2040 Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα δεν συμπεριλαμβάνονταν στα Ευαγγέλια ή στη Βίβλο. Υπήρχε μόνο μία γενική περιγραφή αρνητικών συμπεριφορών όπως «μια γλώσσα που ψεύδεται, χέρια που χύνουν αθώο αίμα και μια καρδιά που συνωμοτεί».Στην «Επιστολή προς τους Γαλάτες», ο Απόστολος Παύλος κατονομάζει αμαρτίες όπως η μοιχεία, η βρωμιά, η λαγνεία, η ειδωλολατρία, η μαγεία, η λιποταξία, οι αιρέσεις, η ζήλια και το μεθύσι, χωρίς όμως να τα χαρακτηρίζει ως «θανάσιμα αμαρτήματα».

Η «λίστα» των αμαρτημάτων δημιουργήθηκε

αργότερα, από τους πρώτους Χριστιανούς μελετητές για να ξεκαθαρίσουν στους πιστούς ποιοι ήταν οι ηθικοί κανόνες της θρησκείας.

Πρώτος ο μοναχός του 4ου αιώνα, ο Ευάγριος απ’ τον Πόντο, συνέθεσε στα ελληνικά μία λίστα με θανάσιμα αμαρτήματα, που όμως αριθμούσαν οχτώ. Ήταν τα εξής:

1) Γαστριμαργία

2) Πορνεία

3) Φιλαργυρία

4) Υπερηφάνια

5) Λύπη

6) Οργή

7) Κενοδοξία

8) Ακηδία.

Τον 6ο αιώνα, ο Πάπας Γρηγόριος Α’, γνωστός και ως «Μέγας», επισημοποίησε τη λίστα. Μείωσε τα αμαρτήματα σε επτά, ενώνοντας την κενοδοξία με την περηφάνια και την ακηδία με τη λύπη, σχηματίζοντας το αμάρτημα της οκνηρίας. Πρόσθεσε τη ζηλοφθονία και διέταξε τα αμαρτήματα ανάλογα με τη σημασία τους. Χειρότερο θεωρούσε την αλαζονεία, την οποία όριζε ως τη ρίζα όλων των κακών.

Ακολουθούσε η ζηλοφθονία, η οργή, η οκνηρία, η απληστία, η λαιμαργία και τέλος, η λαγνεία.

Οι αρετές

Εκτός από τα αμαρτήματα, οι θεολόγοι συνέταξαν και τη λίστα των επτά αρετών, που εξασφάλιζαν μία θέση στον Παράδεισο για τον πιστό:

1) ταπείνωση

2) ελεημοσύνη

3) σωφροσύνη

4) νηστεία

5) αγάπη

6) μακροθυμία

7) προσευχή

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, ταξινομημένα κατά αύξουσα σοβαρότητα είναι:

Οκνηρία (acedia), δαίμονας ο Βηλφεγώρ [Belphegor].
Αλαζονεία (superbia), δαίμονας ο Aζαζέλ [Azazel].
Λαιμαργία (gula), δαίμονας ο Βελζεβούλ [Beelzebub].
Λαγνεία (lussuria), δαίμονας ο Ασμοδαίος [Asmodeus].
Απληστία (avaritia), δαίμονας ο Μαμμωνάς [Mammon].
Οργή (ira), δαίμονας ο Σατανάς [Satan/Amon].
Ζηλοφθονία (invidia), δαίμονας ο Λεβιάθαν [Leviathan].

Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των αμαρτιών.
Οκνηρία = φυγοπονία, τεμπελιά

Αλαζονεία = υπεροψία, το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ανώτερο των άλλων
Λαιμαργία = βουλιμία, κατάσταση στην οποία ένας άνθρωπος τρώει πολύ, ασταμάτητα και γρήγορα

Λαγνεία = φιληδονία, κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν ελέγχει τις σεξουαλικές του επιθυμίες

Απληστία = πλεονεξία, κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος θέλει όλο και περισσότερα.

Οργή = θυμός, μνησικακία και εκδικητική συμπεριφορά

*Ζηλοφθονία = φθόνος, ζήλια. Όταν κάποιος ενοχλείται με την επιτυχία των άλλων.

www.fotavgeia.blogspot.com