Αrt1910 Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016
Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Χώρισες . Έφυγε ,έφυγες από το σπίτι,και προσπαθείς να βρης τα πατήματα σου. Να βρης τον χαμένο σου εαυτό, τους φίλους/ες σου ενδεχομένως ,την οικογένεια σου,να ασχοληθείς,με τα επαγγελματικά σου. Όμως.
Τα χαρακτηριστικά της ψυχολογικής βίας είναι συνήθως τα εξής:
• Ο Έλεγχος στη ζωή του άλλου, με την έννοια της κακόβουλης κυριαρχίας και εξουσίας επάνω του.
• Η Απομόνωση από την οικογένεια, τους φίλους, την εργασία, την κοινωνική ζωή. Η απομόνωση είναι αποτέλεσμα της ψυχολογικής κακοποίησης, αλλά κι ένας τρόπος διατήρησης της βίας, καθώς το απομονωμένο άτομο θα αναζητήσει δυσκολότερα υποστήριξη.
• Η Παθολογική ζήλια, η οποία αποτελεί ένα ακόμη είδος ελέγχου. Εκδηλώνεται με τη μορφή συνεχούς καχυποψίας, αστήρικτης απόδοσης προθέσεων και τάσης για ολοκληρωτική κατοχή.
• Η Υποτίμηση για τις διανοητικές ικανότητες, τη συμπεριφορά, την εμφάνιση, τη σεξουαλικότητα, την πατρική οικογένεια, το γονεϊκό ρόλο κ.λπ. Μέσω της περιφρονητικής στάσης και των προσβολών, επιδιώκεται να θιγεί η αυτοεκτίμηση του άλλου.
• Οι Ταπεινώσεις του άλλου και η παντελής έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό του. Πολλές φορές οι ταπεινώσεις είναι σεξουαλικού περιεχομένου – συχνότερα από τον άντρα προς τη γυναίκα – και προκαλούν ντροπή, η οποία εμποδίζει το άτομο να μιλήσει για αυτές και να αναζητήσει στήριξη.
• Οι Πράξεις εκφοβισμού ή Απειλές, π.χ. εκτόνωση σε αντικείμενα, ως επίδειξη δύναμης ή άσκηση έμμεσης βίας.
• Η Αδιαφορία στο αίτημα για τρυφερότητα κι η εκδήλωση απόρριψης ή περιφρόνησης.
• Η Άρνηση της άμεσης επικοινωνίας. Σε αυτή την περίπτωση το άτομο που ασκεί ψυχολογική βία αρνείται το διάλογο, αποφεύγει να απαντήσει σε άμεσες ερωτήσεις και καταφεύγει σε υπονοούμενα, πικρόχολους υπαινιγμούς, ψέματα ή διπλά μηνύματα που μπερδεύουν τον άλλον.
Στην αρχή ο πιο αδύναμος υπακούει για να ευχαριστήσει τον άλλο ή να αποφύγει τη σύγκρουση, την οποία συνήθως δεν αντέχει. Συχνά είναι αδύνατο να προβλέψει τι θα προκαλέσει την έκρηξη του συντρόφου του και βρίσκεται σε μια διαρκή επιφυλακή, η οποία του προκαλεί μεγάλο στρες και φόβο.
Προκειμένου να μη χάσει το σύντροφό του ή τη σχέση συμμορφώνεται, χάνει την ικανότητά του να αμυνθεί και την κριτική του σκέψη. Οι αντιστάσεις του μειώνονται, σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί πια να αντιδράσει και καταλήγει να είναι αντικείμενο.
Η συνέπεια για το άτομο που δέχεται τη βία είναι να βιώνει τρομερό άγχος, λόγω έλλειψης επικοινωνίας, αλλά και ντροπή για όσα δεν παίρνει ή για όσα ανέχεται. Ο πιο αδύναμος, στην προσπάθειά του να διατηρήσει τη σχέση, εκθέτει συχνά περαιτέρω τις αδυναμίες του, τις οποίες ο «δυνατός» χρησιμοποιεί εναντίον του, καθιστώντας τον άλλον υπεύθυνο για ό,τι συμβαίνει.
Η ψυχολογική βία κορυφώνεται στη φάση του χωρισμού. Τα διαζύγια, σε αυτή την περίπτωση είναι βίαια, με πολύ χρονοβόρες διαδικασίες, και στόχο την αποδυνάμωση του άλλου (Hirigoyen, 2000).
Άλλες μορφές ψυχολογικής βίας
Η Οικονομική πίεση είναι ο συστηματικός έλεγχος όλων των εσόδων κι εξόδων, είτε όταν ο ένας σύντροφος εξαρτάται οικονομικά από τον άλλον, είτε όταν είναι αυτάρκης, είτε όταν έχει μεγαλύτερο εισόδημα.
Το Stalking είναι η άσκηση πίεσης στη φάση του χωρισμού, όπως ο έλεγχος των κινήσεων, η συχνή παρακολούθηση στο δρόμο, έξω από το σπίτι ή τη δουλειά, η τηλεφωνική παρενόχληση, κ.λπ.
Οπωσδήποτε στόχος είναι ο κάθε σύντροφος να ανακαλύψει τις δικές του αδυναμίες – για ποιους λόγους δηλαδή ο «δυνατότερος» έχει ανάγκη να ελέγχει υπερβολικά και να κακομεταχειρίζεται το σύντροφό του και για ποιους λόγους ο πιο «αδύναμος» επιτρέπει στο σύντροφό του την άσκηση ψυχολογικής βίας και τελικά θυματοποιείται.
Η έκθεση σε συνθήκες ψυχολογικής βίας προκαλούν συνήθως έντονα συμπτώματα στρες, άγχους και φόβου που μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε σοβαρή μορφή κατάθλιψης. Το άτομο που υφίσταται τη βία είναι πιθανό να έχει βιώσει και στην οικογένειά του αντίστοιχες τραυματικές καταστάσεις ή για κάποιους λόγους να μην έχει σαφή αίσθηση της αξίας του και των ορίων που χρειάζεται να θέσει στους άλλους.
Από την άλλη, το άτομο που ασκεί βία ενδέχεται να έχει στοιχεία ναρκισσιστικά κι έλλειψη ενσυναίσθησης ή αντίστοιχα η βίαιη συμπεριφορά να αποτελεί έναν οικείο τρόπο αλληλεπίδρασης, εξαιτίας οικογενειακών βιωμάτων.
Επειδή όμως η ανθρώπινη φύση δεν είναι πάντα τόσο ξεκάθαρα διαχωρισμένη, δεν είναι σπάνιο ο ίδιος άνθρωπος να λειτουργεί και ως «θύτης» και ως «θύμα», στην ίδια σχέση, παίρνοντας ακραίες θέσεις, ανάλογα με την περίσταση. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πιθανό να προσέλθουν για θεραπεία.
Ο σύντροφος που λειτουργεί αποκλειστικά ως «θύτης» δύσκολα θα απευθυνθεί σε κάποιον ψυχολόγο ή επαγγελματία ψυχικής υγείας, προκειμένου να αναζητήσει τους λόγους της συμπεριφοράς του, και τελικά να την αλλάξει. Κι αν προσέλθει για θεραπεία, συνήθως το αρχικό του αίτημα θα είναι άλλο κι όχι η βίαιη στάση του.
Έτσι το άτομο που υφίσταται βία χρειάζεται να ενδυναμωθεί, προκειμένου να βγει από τη θέση του θύματος. Αυτό δεν είναι εύκολο πολλές φορές, καθώς ενδέχεται να βρίσκεται για πολύ καιρό σε αυτή τη θέση και να έχει υποστεί ισχυρό πλήγμα στην αυτοεκτίμησή του.
Όπως και να έχει, είναι σημαντικό να αναγνωρίσει ότι βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση και – λαμβάνοντας βοήθεια – να αλλάξει τη θέση στην οποία έχει περιέλθει. Είναι μια προσπάθεια που είναι σημαντικό να κάνουν και οι δύο σύντροφοι, αν επιθυμούν να διατηρήσουν τη σχέση ή να σχετιστούν υγιώς.
Καθώς όμως οι επιπτώσεις είναι σοβαρότερες για αυτόν που υφίσταται την ψυχολογική βία, χρειάζεται να λάβει εκείνος την πρωτοβουλία να μπει σε μια διαδικασία ψυχοθεραπείας, προκειμένου να σταματήσει να δέχεται κακοποίηση και να ζήσει απαλλαγμένος από τη βία.
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι Entrepreneur Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.
www.fotavgeia.blogspot.com
Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Χώρισες . Έφυγε ,έφυγες από το σπίτι,και προσπαθείς να βρης τα πατήματα σου. Να βρης τον χαμένο σου εαυτό, τους φίλους/ες σου ενδεχομένως ,την οικογένεια σου,να ασχοληθείς,με τα επαγγελματικά σου. Όμως.
Σε παρακολουθεί , χρησιμοποιεί τα παιδιά σαν αφορμές επικοινωνίας,απαιτεί να μην βγαίνεις με άλλον/άλλην. Αυτά είναι τα απλά σε μια σχέση που είχε διαλυθεί πιθανόν πολύ πριν την εγκατάλειψη της συζυγικής στέγης .
Σε πιο σύνθετες καταστάσεις υπάρχει χρήση λεκτικής βίας (είσαι μόνο για μένα),οικονομικές απειλές (θα σου χαλάσω την δουλειά σου),εκβιασμοί (δεν θα σου δώσω διαζύγιο ή δεν θα πάρεις δραχμή(ευρώ) από τα περιουσιακά στοιχεία.
Σε ακόμα πιο πολύπλοκες καταστάσεις έχουμε τραμπουκισμούς (σπρωξίματα κ.α) ,Ύβρεις (τα γνωστα΄γαλλικά) Συμπλοκές σε Δημόσιο χώρο,Σπασίματα πορτών κ.α.
Ότι να πεί όποιος και να πεί ή να προτείνει το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν"φοράει" τα δικά σου παπούτσια. Άρα κανένας δεν θα μπορέσει να "βιώσει"αυτό που περνάς,είτε γιατί δεν τα ξέρει όλα τα δεδομένα,είτε γιατί έχει τα δικά του προβλήματα,είτε γιατί δεν έχει την γνωσιακή επάρκεια ή την πνευματική επάρκεια να αναλύσει τα δεδομένα.
Οι "φίλοι" όλοι ,(όχι απαράιτητα) συνήθως κουτσομπολίστικα θέλουν να ακούσουν ,να συγκρίνουν,να κριτικάρουν,να προτείνουν,πολλές φορές ίσως ακόμα και με περισσή αφέλεια.
Το ερώτημα παραμένει . Τι κάνω;
Aυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσεις εσύ ο ίδιος/α προσωπικά ,γιατί αφορά την ζωή σου ,και είναι η ίδια η ζωή σου.
Οι γύρω μας
Εκείνους που θα "πρέπει" να έχεις γύρω σου,σε αυτή την χρονική στιγμή, βρίσκονται εκ των πραγμάτων στο περιβάλλον των ανθρώπων που έχεις "χτίσει" γύρω σου, και είναι η σταθερή βάση της κοινωνικής σου ζωής. Αυτή που χρόνια όλοι μας χτίζουμε θετικά ή αρνητικά κατά περίπτωση.
Οι γύρω μας είναι οι "φίλοι" που εμπιστεύεσαι (ο/η κολλητός/η), οι επαγγελματίες που εμπιστεύεσαι (ψυχολόγοι - ψυχικής υγείας προσωπικό) και ίσως ίσως και κάποια μέλη της οικογενείας σου που θες δεν θες είναι σε πρώτο χρόνο δίπλα σου (αδελφός-πατέρας-κόρη κ.α).
Και ενώ η "ανάγκη" για βοήθεια ,όπως σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μας είναι επιτακτική το περιβάλλον μας "καθορίζει" τις επιλογές μας. Ίσως είναι αυτή η στιγμή που οριοθετεί την είσοδο αλλά και την έξοδο από την ζωή μας των ανθρώπων που είναι γύρω μας,κοντά μας, δίπλα μας.
Οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες κατά περίπτωση είναι μια σοβαρή πρόταση δεδομένου ότι αντιλαμβάνονται το όλον με ευρύτητα σκέψης ,την εχεμύθεια ,τα νομικά αλλά και τα ψυχολογικά ή κοινωνικά όρια όσων συμβαίνουν.
Η ψυχολογική ή η σωματική βία που ενδεχομένως ασκηθεί ή ασκείται σε βάρος σας,εάν δεν μπορεί να "αποκρουστεί"από εσάς, ίσως χρειάζεται νομική εισαγγελική παρέμβαση,ίσως μεσολάβηση τρίτων όπου μπορούν να επηρεάσουν αλλά και να κατευνάσουν την πιθανή έκρυθμη κατάσταση.
Στο καταφύγιο γυναίκας περιγράφονται οι νομικές διαδικασίες όπου αυτό αφορά και τους άντρες και μπορείτε να διαβάσετε την νομική αντιμετώπιση του θέματος.
Ας μην ξεχνάμε ότι ποτέ κανένας δεν δημιούργησε κάτι μόνος του ,αλλά πολλές φορές με την συμμετοχή μας ή την αδράνεια μας εμπλακήκαμε σε μια διαδικασία που δεν είναι ευχάριστη για κανέναν.
Και πέραν από τα γενικόλογα και τις παραινέσεις, η με ηρεμία ανάλυση και αυτοβελτίωση του καθενός μας ,είναι μια επίπονη διαδικασία.που χρειάζεται ,υψηλής ποιότητας κριτική ανάλυση και σκέψη,έτσι ώστε να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε ,αλλά και να μην ξαναπέσουμε στα ίδια "λάθη".
Για αυτό περιγράφεται με έντονο τρόπο ότι οι του πρώτου χρόνου "γύρω" μας ,είναι σημαντικότατο,να έχουν υψηλή οξυδέρκεια ,κριτική ανάλυση και ίσως επαγγελματική επάρκεια ανά περίπτωση για να μην βαλτώνουμε και διαιωνίζουμε μια (χ) κατάσταση.
Ο χρόνος είναι μια σημαντική"γιατρειά" σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και τα ταξινομεί αργά η γρήγορα. Οι δε "γύρω"μας βοηθούν σημαντικά και αποτελεσματικά,μόνο όταν είναι αυτοί που "πρέπει".
Σεβαστήτε τον εαυτό σας πρωτίστως,την αξιοπρέπεια σας,αξιολογήστε επανασυγκροτηθήτε και πάρτε αποφάσεις που μπορεί να είναι επίπονες,και δύσκολες ,η ομορφιά της ζωής ,όμως σας περιμένει.
Κανείς δεν είναι αλάθητος,όλοι μας έχουμε κάνει λάθη και το χαμόγελο μας επιστρέφει όταν μπορούμε και τα "ανιχνεύουμε" τα "αναλύουμε" και τα ταυτοποιούμε ,έτσι ώστε να μην μας "καίνε" το μυαλό.
Ένα βήμα κάθε φορά , μια λύση κάθε φορά , δεν γίνονται όλα μαζί.
Σε παλαιότερο άρθρο περί ψυχολογικής βίας , ίσως εαν βρήτε χρόνο μπορεί να δώσει κάποιες παραπάνω εξηγήσεις.
Το θέμα όμως είναι τεράστιο και με βάση την σημερινή κοινωνική και οικονομική αποσάθρωση τα πράγματα δυστυχώς επιτείνονται.
Τα Χαρακτηριστικά της ψυχολογικής βίας σύμφωνα με την Αρετή Δρακάκη – Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπεύτρια απο το http://blog.nowdoctor.gr/2128-h-psuchologiki-bia-sto-zeugari/
Εκείνους που θα "πρέπει" να έχεις γύρω σου,σε αυτή την χρονική στιγμή, βρίσκονται εκ των πραγμάτων στο περιβάλλον των ανθρώπων που έχεις "χτίσει" γύρω σου, και είναι η σταθερή βάση της κοινωνικής σου ζωής. Αυτή που χρόνια όλοι μας χτίζουμε θετικά ή αρνητικά κατά περίπτωση.
Οι γύρω μας είναι οι "φίλοι" που εμπιστεύεσαι (ο/η κολλητός/η), οι επαγγελματίες που εμπιστεύεσαι (ψυχολόγοι - ψυχικής υγείας προσωπικό) και ίσως ίσως και κάποια μέλη της οικογενείας σου που θες δεν θες είναι σε πρώτο χρόνο δίπλα σου (αδελφός-πατέρας-κόρη κ.α).
Και ενώ η "ανάγκη" για βοήθεια ,όπως σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μας είναι επιτακτική το περιβάλλον μας "καθορίζει" τις επιλογές μας. Ίσως είναι αυτή η στιγμή που οριοθετεί την είσοδο αλλά και την έξοδο από την ζωή μας των ανθρώπων που είναι γύρω μας,κοντά μας, δίπλα μας.
Οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες κατά περίπτωση είναι μια σοβαρή πρόταση δεδομένου ότι αντιλαμβάνονται το όλον με ευρύτητα σκέψης ,την εχεμύθεια ,τα νομικά αλλά και τα ψυχολογικά ή κοινωνικά όρια όσων συμβαίνουν.
Η ψυχολογική ή η σωματική βία που ενδεχομένως ασκηθεί ή ασκείται σε βάρος σας,εάν δεν μπορεί να "αποκρουστεί"από εσάς, ίσως χρειάζεται νομική εισαγγελική παρέμβαση,ίσως μεσολάβηση τρίτων όπου μπορούν να επηρεάσουν αλλά και να κατευνάσουν την πιθανή έκρυθμη κατάσταση.
Στο καταφύγιο γυναίκας περιγράφονται οι νομικές διαδικασίες όπου αυτό αφορά και τους άντρες και μπορείτε να διαβάσετε την νομική αντιμετώπιση του θέματος.
Ας μην ξεχνάμε ότι ποτέ κανένας δεν δημιούργησε κάτι μόνος του ,αλλά πολλές φορές με την συμμετοχή μας ή την αδράνεια μας εμπλακήκαμε σε μια διαδικασία που δεν είναι ευχάριστη για κανέναν.
Και πέραν από τα γενικόλογα και τις παραινέσεις, η με ηρεμία ανάλυση και αυτοβελτίωση του καθενός μας ,είναι μια επίπονη διαδικασία.που χρειάζεται ,υψηλής ποιότητας κριτική ανάλυση και σκέψη,έτσι ώστε να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε ,αλλά και να μην ξαναπέσουμε στα ίδια "λάθη".
Για αυτό περιγράφεται με έντονο τρόπο ότι οι του πρώτου χρόνου "γύρω" μας ,είναι σημαντικότατο,να έχουν υψηλή οξυδέρκεια ,κριτική ανάλυση και ίσως επαγγελματική επάρκεια ανά περίπτωση για να μην βαλτώνουμε και διαιωνίζουμε μια (χ) κατάσταση.
Ο χρόνος είναι μια σημαντική"γιατρειά" σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και τα ταξινομεί αργά η γρήγορα. Οι δε "γύρω"μας βοηθούν σημαντικά και αποτελεσματικά,μόνο όταν είναι αυτοί που "πρέπει".
Σεβαστήτε τον εαυτό σας πρωτίστως,την αξιοπρέπεια σας,αξιολογήστε επανασυγκροτηθήτε και πάρτε αποφάσεις που μπορεί να είναι επίπονες,και δύσκολες ,η ομορφιά της ζωής ,όμως σας περιμένει.
Κανείς δεν είναι αλάθητος,όλοι μας έχουμε κάνει λάθη και το χαμόγελο μας επιστρέφει όταν μπορούμε και τα "ανιχνεύουμε" τα "αναλύουμε" και τα ταυτοποιούμε ,έτσι ώστε να μην μας "καίνε" το μυαλό.
Ένα βήμα κάθε φορά , μια λύση κάθε φορά , δεν γίνονται όλα μαζί.
Σε παλαιότερο άρθρο περί ψυχολογικής βίας , ίσως εαν βρήτε χρόνο μπορεί να δώσει κάποιες παραπάνω εξηγήσεις.
Το θέμα όμως είναι τεράστιο και με βάση την σημερινή κοινωνική και οικονομική αποσάθρωση τα πράγματα δυστυχώς επιτείνονται.
Τα Χαρακτηριστικά της ψυχολογικής βίας σύμφωνα με την Αρετή Δρακάκη – Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπεύτρια απο το http://blog.nowdoctor.gr/2128-h-psuchologiki-bia-sto-zeugari/
Τα χαρακτηριστικά της ψυχολογικής βίας είναι συνήθως τα εξής:
• Ο Έλεγχος στη ζωή του άλλου, με την έννοια της κακόβουλης κυριαρχίας και εξουσίας επάνω του.
• Η Απομόνωση από την οικογένεια, τους φίλους, την εργασία, την κοινωνική ζωή. Η απομόνωση είναι αποτέλεσμα της ψυχολογικής κακοποίησης, αλλά κι ένας τρόπος διατήρησης της βίας, καθώς το απομονωμένο άτομο θα αναζητήσει δυσκολότερα υποστήριξη.
• Η Παθολογική ζήλια, η οποία αποτελεί ένα ακόμη είδος ελέγχου. Εκδηλώνεται με τη μορφή συνεχούς καχυποψίας, αστήρικτης απόδοσης προθέσεων και τάσης για ολοκληρωτική κατοχή.
• Η Υποτίμηση για τις διανοητικές ικανότητες, τη συμπεριφορά, την εμφάνιση, τη σεξουαλικότητα, την πατρική οικογένεια, το γονεϊκό ρόλο κ.λπ. Μέσω της περιφρονητικής στάσης και των προσβολών, επιδιώκεται να θιγεί η αυτοεκτίμηση του άλλου.
• Οι Ταπεινώσεις του άλλου και η παντελής έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό του. Πολλές φορές οι ταπεινώσεις είναι σεξουαλικού περιεχομένου – συχνότερα από τον άντρα προς τη γυναίκα – και προκαλούν ντροπή, η οποία εμποδίζει το άτομο να μιλήσει για αυτές και να αναζητήσει στήριξη.
• Οι Πράξεις εκφοβισμού ή Απειλές, π.χ. εκτόνωση σε αντικείμενα, ως επίδειξη δύναμης ή άσκηση έμμεσης βίας.
• Η Αδιαφορία στο αίτημα για τρυφερότητα κι η εκδήλωση απόρριψης ή περιφρόνησης.
• Η Άρνηση της άμεσης επικοινωνίας. Σε αυτή την περίπτωση το άτομο που ασκεί ψυχολογική βία αρνείται το διάλογο, αποφεύγει να απαντήσει σε άμεσες ερωτήσεις και καταφεύγει σε υπονοούμενα, πικρόχολους υπαινιγμούς, ψέματα ή διπλά μηνύματα που μπερδεύουν τον άλλον.
Στην αρχή ο πιο αδύναμος υπακούει για να ευχαριστήσει τον άλλο ή να αποφύγει τη σύγκρουση, την οποία συνήθως δεν αντέχει. Συχνά είναι αδύνατο να προβλέψει τι θα προκαλέσει την έκρηξη του συντρόφου του και βρίσκεται σε μια διαρκή επιφυλακή, η οποία του προκαλεί μεγάλο στρες και φόβο.
Προκειμένου να μη χάσει το σύντροφό του ή τη σχέση συμμορφώνεται, χάνει την ικανότητά του να αμυνθεί και την κριτική του σκέψη. Οι αντιστάσεις του μειώνονται, σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί πια να αντιδράσει και καταλήγει να είναι αντικείμενο.
Η συνέπεια για το άτομο που δέχεται τη βία είναι να βιώνει τρομερό άγχος, λόγω έλλειψης επικοινωνίας, αλλά και ντροπή για όσα δεν παίρνει ή για όσα ανέχεται. Ο πιο αδύναμος, στην προσπάθειά του να διατηρήσει τη σχέση, εκθέτει συχνά περαιτέρω τις αδυναμίες του, τις οποίες ο «δυνατός» χρησιμοποιεί εναντίον του, καθιστώντας τον άλλον υπεύθυνο για ό,τι συμβαίνει.
Η ψυχολογική βία κορυφώνεται στη φάση του χωρισμού. Τα διαζύγια, σε αυτή την περίπτωση είναι βίαια, με πολύ χρονοβόρες διαδικασίες, και στόχο την αποδυνάμωση του άλλου (Hirigoyen, 2000).
Άλλες μορφές ψυχολογικής βίας
Η Οικονομική πίεση είναι ο συστηματικός έλεγχος όλων των εσόδων κι εξόδων, είτε όταν ο ένας σύντροφος εξαρτάται οικονομικά από τον άλλον, είτε όταν είναι αυτάρκης, είτε όταν έχει μεγαλύτερο εισόδημα.
Το Stalking είναι η άσκηση πίεσης στη φάση του χωρισμού, όπως ο έλεγχος των κινήσεων, η συχνή παρακολούθηση στο δρόμο, έξω από το σπίτι ή τη δουλειά, η τηλεφωνική παρενόχληση, κ.λπ.
Οπωσδήποτε στόχος είναι ο κάθε σύντροφος να ανακαλύψει τις δικές του αδυναμίες – για ποιους λόγους δηλαδή ο «δυνατότερος» έχει ανάγκη να ελέγχει υπερβολικά και να κακομεταχειρίζεται το σύντροφό του και για ποιους λόγους ο πιο «αδύναμος» επιτρέπει στο σύντροφό του την άσκηση ψυχολογικής βίας και τελικά θυματοποιείται.
Η έκθεση σε συνθήκες ψυχολογικής βίας προκαλούν συνήθως έντονα συμπτώματα στρες, άγχους και φόβου που μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε σοβαρή μορφή κατάθλιψης. Το άτομο που υφίσταται τη βία είναι πιθανό να έχει βιώσει και στην οικογένειά του αντίστοιχες τραυματικές καταστάσεις ή για κάποιους λόγους να μην έχει σαφή αίσθηση της αξίας του και των ορίων που χρειάζεται να θέσει στους άλλους.
Από την άλλη, το άτομο που ασκεί βία ενδέχεται να έχει στοιχεία ναρκισσιστικά κι έλλειψη ενσυναίσθησης ή αντίστοιχα η βίαιη συμπεριφορά να αποτελεί έναν οικείο τρόπο αλληλεπίδρασης, εξαιτίας οικογενειακών βιωμάτων.
Επειδή όμως η ανθρώπινη φύση δεν είναι πάντα τόσο ξεκάθαρα διαχωρισμένη, δεν είναι σπάνιο ο ίδιος άνθρωπος να λειτουργεί και ως «θύτης» και ως «θύμα», στην ίδια σχέση, παίρνοντας ακραίες θέσεις, ανάλογα με την περίσταση. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πιθανό να προσέλθουν για θεραπεία.
Ο σύντροφος που λειτουργεί αποκλειστικά ως «θύτης» δύσκολα θα απευθυνθεί σε κάποιον ψυχολόγο ή επαγγελματία ψυχικής υγείας, προκειμένου να αναζητήσει τους λόγους της συμπεριφοράς του, και τελικά να την αλλάξει. Κι αν προσέλθει για θεραπεία, συνήθως το αρχικό του αίτημα θα είναι άλλο κι όχι η βίαιη στάση του.
Έτσι το άτομο που υφίσταται βία χρειάζεται να ενδυναμωθεί, προκειμένου να βγει από τη θέση του θύματος. Αυτό δεν είναι εύκολο πολλές φορές, καθώς ενδέχεται να βρίσκεται για πολύ καιρό σε αυτή τη θέση και να έχει υποστεί ισχυρό πλήγμα στην αυτοεκτίμησή του.
Όπως και να έχει, είναι σημαντικό να αναγνωρίσει ότι βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση και – λαμβάνοντας βοήθεια – να αλλάξει τη θέση στην οποία έχει περιέλθει. Είναι μια προσπάθεια που είναι σημαντικό να κάνουν και οι δύο σύντροφοι, αν επιθυμούν να διατηρήσουν τη σχέση ή να σχετιστούν υγιώς.
Καθώς όμως οι επιπτώσεις είναι σοβαρότερες για αυτόν που υφίσταται την ψυχολογική βία, χρειάζεται να λάβει εκείνος την πρωτοβουλία να μπει σε μια διαδικασία ψυχοθεραπείας, προκειμένου να σταματήσει να δέχεται κακοποίηση και να ζήσει απαλλαγμένος από τη βία.
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι Entrepreneur Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου